Devlethan Yalvaç
(şimdiye kadar 52 posta) | | Ben Öyle Direndim Yok Olmalara
Ateşlerle doldu kan damarlarım,
Ben öyle direndim, yok olmalara.
Ümidi emzirdi göz pınarlarım,
Ben öyle direndim, yok olmalara.
Toprağa atılmış, bir çekirdektim,
Çürüyecek ya da, yeşerecektim,
Kabuğu çatlatma çilesi çektim,
Ben öyle direndim, yok olmalara.
Ova bayır ateş, dağ taş dumandı,
Hisler çivilenmiş, haller yamandı,
Talihe, ümide küsmüş zamandı,
Ben öyle direndim, yok olmalara.
Düşünmesi icap eden, kafalar,
Dam kavalye sarhoş sürer sefalar.
Sarmıştı bünyeyi cümle cefalar,
Ben öyle direndim, yok olmalara.
Silip süpürülür, milli ne varsa:
Yerde sürünürdü; horlanan ar’sa,
Beyin yıkayanlar, toplardı parsa,
Ben öyle direndim, yok olmalara.
Her şey kirlenip de, renkler soldu da
Sabır tasım damla damla doldu da,
Vicdanım, aklıma rehber oldu da,
Ben öyle direndim, yok olmalara.
Bedenler satıldı, ruhlar satıldı,
Gönülden beyanlar çöpe atıldı,
Her halis niyete yalan katıldı,
Ben öyle direndim yok olmalara.
Hayata tutunmak, kolay değildi,
Çok ocaklar söndü, başlar eğildi,
Sağmal koyun gibi, halkım sağıldı,
Ben öyle direndim, yok olmalara.
Özcan İşler
|
