Devlethan Yalvaç
(şimdiye kadar 52 posta) | | Yeniden Öğret Anne
Dertlerin süzgecinden mutluluk emiyorum,
Gülmeyi, güldürmeyi yeniden öğret anne.
Kinler alevleniyor, kavga istemiyorum,
Sevmeyi, sevilmeyi yeniden öğret anne.
Gittikçe azgınlaşan, hırslarıma sayaç tak,
Karanlıktan sığlaşmış beynime bir çıra yak.
Kâbuslardan kaçmaktan, tatlı düş görmedim bak,
Öfkeleri yenmeyi, yeniden öğret anne.
Canlılara muhabbet, şefkatle yaklaşmayı,
Sadâkati, vefâyı, kardeşçe paylaşmayı;
Daha dik yürümeyi, daha gür konuşmayı,
Kendime güvenmeyi, yeniden öğret anne.
'Aydınlık yarınların altın çocuğu' adım,
Dizlerinde uyudum, omuzunda ağladım.
Vicdanlar susturuldu, ben gözümü bağladım,
Mücadele etmeyi, yeniden öğret anne.
Yine masallar anlat, barışı müjdelesin,
Kâinatın ritmini taşısın, ninnilerin.
Bağrına bas üşüdüm, ısıtsın gülüşlerin,
Hak almayı, vermeyi yeniden öğret anne.
Hayâllerle gerçeğin karıştığı dünyâda,
Arzular uykularda, umutlar kör rûyâda.
Hayat devam ediyor, yaşlı dünyâ riyâda,
Bir nefesin kadrini, yeniden öğret anne.
Ak sütün ile besle, sevgi var mayasında,
Şu yüreğimi yıka insanlık pınarında.
Ateşböceği kadar ışık kalmış olsa da,
Hakîkî adâleti, yeniden öğret anne.
En az bedenim kadar, rûhuma da şekil ver,
Yapraklardan süzülen yeşil ışık oluver.
Mâsum gözyaşlarına merhâmet ol, doluver,
Dertliyle derlenmeyi, yeniden öğret anne.
Özcan İşler
|
